Поэзия - ақынның қан қысымы, жүрек қызуы десек, өмірден өткен қаламгер Е.Зікібаевтың келешек ұрпаққа қалдырып кеткен мол мүрасы соның айқын көрінісі іспетті. Ол тірлігінің соңғы жылдарында тынымсыз іздену арқылы көркемдік қиырларына шарк ұра көтеріліп еді. Әсіресе өмір мен өлім, махаббат пен ғадауат шарпыскан шақтардан туғандай сезілетін жырларынан айрыкша куат, шабытты рух лебі еседі. Соның бэрінде Ел ертеңіне елең көңіл, өзі айтқандай, "бір беті мұң, бір беті ән" ғұмырнамасынан өрнектеген адами-философиялык ой толғамдары жан толғаныстары мен тұнык ақыл, сергек сезім сүзекісінен өткен ғибрат бар.