«Тарих» — ерекше ұғым, қазақтар тарих деген кезде өткенді адам арқылы, жер-су, мекен-жайы арқылы елестетуді қолданған. Кобіңесе, қазақ халқы өткенді шежіре арқылы танып білген. «Шежіре» — арабшадан аударғанда «ағаш» дегенді білдіреді екен. «Қарға тамырлы қазақ» — деп, бекер айтылмаған. Яғни, ағаштың, тамыры, діңі, бұтақтары, ал одан жапырақтары жайылып кетеді,
Шежіренің негізгі мақсаты — әр адам өзінің шьққан тегін, ата-бабасын білyi керек. Тарих уақытпен байланысты ұғым екені белгілі. Қай ғасырда, қай жылы, қандай оқиға болды, оның халқымыз үшін қандай мәні бар — осы 6iзгe аса қажет.
Әp6ip елкенің, атамекеннің өз тарихы және eciмдерi ел есіңде болатын азаматтары бар. Осының бэрің келер ұрпақ білуі тиіс, бұл әрқайсымыздың міндетіміз. Сондықтан да оқырман қауымға, ауыл азаматтарына, жырақта жүрген бауырларымызға осы кітап ұсынылып отыр.