Елжірей қараған көзімен, шын жүректен шыққан сөзімен, ең бастысы-ак жолдан ауытқымайтын ісімен адалдыктың ескерткішіндей есімізде қалған белгілі қаламгер Амандық Әбжан (1946-1998 ж.ж.) өз саласының өрге сүйреген көк өгізіндей еді: ол облыстық газетте де, республикалық газетте де еңсере еңбек етті.
Ол, әсіресе, очерк жазуға келгенде осы жанрға олжа салған жүйріктердің бірі еді. Сол кезде А-2 форматымен шығатын «Ленин туы» газетінің етектей-егектей беттерінін біреуін тұтас алып жататын оның көл-көсір мақалалары да аз емес болатын. Өмір бойы облыстық газетте корректор болып енбек еткен оның зайыбы-Роза қолжазбаларына құнтгы бола коймаған Амандықтың олқылығының орнын толтырған екен: ол жұбайының жазған-сызғандарын жинай беріпті. Бір емес, екі кітапқа жүк болар Амандықтың жарияланымдарын былай сұрыптадык: қаламгердің әдеби шығармалары ғана енгізілді. Сүліктей соратын газеттің жұмысына жегілсе де, қалам қарымын танытар көркем туындылар тудырған Амандық қаламгер ретінде елдің есінде қалуы хақ.